 Wysłany: Wto 19:54, 21 Sie 2007 Temat postu: |
|
| Lubie jamniczki!Szczególnie szorstko i krótkowłose!O umaszczeniu czarnym! | |
| Wysłany: Sob 21:04, 11 Sie 2007 Temat postu: |
|
| Ja miałam kiedyś mieszankę jamnika, miał na imię Pongo i gdy miałam kilka lat ktoś go przejechał ;( (*) ( a rodzice powiedzieli, że uciekł...) | |
| Wysłany: Sob 18:57, 11 Sie 2007 Temat postu: |
|
| Też miałam kiedyś jamniorka i kocham je:) | |
| Wysłany: Sob 16:53, 11 Sie 2007 Temat postu: |
|
Moja siostra cioteczna miala kiedys jamnika ale zdechla. Now koncu Sonia miala juz 13 lat. Ale byla gruba. Olito szeoka:D |
|
| Wysłany: Nie 14:54, 22 Lip 2007 Temat postu: |
|
Szerokie...  |
|
| Wysłany: Sob 14:29, 21 Lip 2007 Temat postu: Jamnik |
|
| - dziewięć ras, różniących się rozmiarem, szatą i charakterem.
Rys ogólny pies o bardzo krótkich nogach, wydłużonym tułowiu, zwartej sylwetce i szlachetnej w kształcie głowie występuje w trzech odmianach szaty: krótkowłosy, długowłosy i szorstkowłosy oraz w trzech wielkościach: króliczy (karłowaty), miniaturowy i standardowy maść w każdym kolorze, jednak wadą jest maść czysto czarna lub biała bez podpalania. Najczęściej występują jamniki rudobrązowe lub czarne podpalane. wysokość w kłębie: 17 do 25 cm obwód klatki piersiowej: jamnik króliczy od 30 cm; miniaturowy do 35 cm; standardowy powyżej 35 cm i o wadze 9 kg przeciętna długość życia - 12 lat Jamnik jest psem myśliwskim Charakter Jamnik to pies bardzo żywy, odważny, czujny i inteligentny. Pomimo że jest silnie przywiązany do swojego opiekuna, nadal zachowuje wrodzoną niezależność. Od szczenięcia wymaga konsekwencji przy wychowaniu oraz dobrego kontaktu z opiekunem, bowiem w przeciwnym wypadku może się rozwinąć u psa złośliwy i nieprzyjemny charakter. Historia Jego pochodzenie budzi wątpliwości; miłośnicy twierdzą, że pochodzi aż ze starożytnego Egiptu, choć na pewno narodził się w Niemczech, stąd jego oryginalna nazwa: Dachshund, Dackel lub Teckel. Z Egiptu do Niemiec: Już w starożytnym Egipcie istniały liczne rasy psów, z których część uwieczniono na płaskorzeźbach i posągach świątynnych. Archeolodzy nie wierzyli własnym oczom, kiedy zobaczyli rysunki odpowiadające jamnikowi w świątyni w Bescheb. Naukowcy jednak nie są pewni, czy w tym przypadku chodzi o jamnika, czy o podobnego doń psa. Pierwsze europejskie wzmianki o jamnikach pochodzą ze średniowiecznych Niemiec. Już w XIV w. można było przeczytać: "Psy o krótkich nogach wchodzą o wiele łatwiej pod ziemię niż inne i są bardziej przydatne do polowań na borsuki". Z Niemiec w świat: Rozpowszechnienie jamnika w Europie w XVI/XVII wieku zapoczątkowało wielokierunkowy rozwój tej rasy. Jednym z kierunków rozwoju była adaptacja jamnika do warunków zimowych, co objawiło się zmianami we wzorcu (masywniejsze łapy, skrócona kufa, większe uszy), który nie jest akceptowany w wielu krajach europejskich (jedynie w krajach skandynawskich). Jamnik adaptował się z trudem do chłodniejszego klimatu przez wiele dziesięcioleci, co było wynikiem wtórnego, lepszego przystosowania do ciepła. Innym kierunkiem rozwoju jamnika było przystosowanie go do różnego rodzaju polowań. Jamniki zatem były tresowane na: posokowce, psy zaganiające, buszujące, norowce. Zakres ich pracy nie ograniczał się tylko do wypłaszania borsuków z nory, gdzie jamnik był zdany sam na siebie, ale też do zaganiania dzików (jamniki szorstkowłose), buszowania w chaszczach i trzcinie oraz aportowania (długowłose). 
Jamnik krotkowlosy-profil 
Jamnik szorstkowlosy 
Jamnik miniaturowy |
|